Soms is het moeilijk weg te steken dat je een kind van je ouders bent. Er zijn dingen waar je zeker op vloekt als je merkt dat je ‘het van niet ver gedeeld hebt’ en op andere eigenschappen ben je stiekem een beetje trots. Wel, er is zo een ‘trekske’ waarmee ik me graag associeer.
Wij, het gezin waar ik uit kom en tegelijk ook alle (groot)tantes en (groot)nonkels, neven en nichten, dansen graag. Waar een plekje vrij is, wanneer een leuk deuntje speelt. Toen ik nog thuis woonde, gebeurde het wel vaker dat, wanneer er een ‘schoon airke’ door de boxen schalde, mijn ouders alles lieten vallen om een beetje te dansen. Dat was eigenlijk mooi om zien, die twee na een werkdag zien dansen in de keuken. Blijkbaar is het iets wat in de genen zit, want mijn zus doet dat ook en ik ben al niet veel beter.
En eerlijk gezegd, ik vind het geweldig. Dansen in huis, het liefst in de keuken (veel plaats). Instant energie, zeker nu de zomer nog even op zich laat wachten. Er zijn hopen nummers waarvoor ik uit mijn zetel zou springen, maar op volgende nummers kan ik echt niet stilzitten.
Als kind van mijn tijd (vooral met de klj-meisjes):
Omdat ik tussen discoplaten ben opgegroeid:
‘Plakkers’ doen het nog altijd goed ten huize Mellifique:
Maar, veel belangrijker! Hoe zit het bij jullie?
- Dansen jullie in huis? Waar dan? Of elders? En waar dan het liefst?
- Met wie: Alleen of liever met twee?
- Op welk deuntje kan je moeilijk stilzitten?
Straks een beetje dansen?
la fille mellifique 
Gisteren heb ik voor het laatst gedanst in de woonkamer en de keuken. Eerst op muziek van youtube met mijn jongste dochter. Zelfs op hongaarse muziek en onprofessioneel synchroondansen met gekke moves 😉 ‘ s Avonds dansten we op het ritme van de Djembé die we beneden haalden gehaald. Mijn man kan het goed bespelen. Maar mijn zoon blijkt nu ook talent te hebben. Ikzelf vind de drum en het ritme van Djembé spelers het meest oer en opzwepend. Heerlijk!! Zou willen dat ik het kon. Ik dans het allerfijnste als ik helemaal alleen ben. Er zijn ook dagen dat ik vergeet dat je kan dansen, maar ik zou het eigenlijk elke dag even moeten doen! (met de gordijnen dicht 😉
LikeLike
Woolywoot, fijn te lezen! Dansen is inderdaad ge-weld-dig.
LikeLike
Wij deden van ‘de paardjes’ in de living, mama, papa, broer, ik. De paardjes, dat is de Radetzky mars van Strauss, op langspeelplaat. En maar huppelen en galopperen rond de livingtafel, tot we helemaal buiten adem op de grond moesten gaan liggen. Muzikale en lichamelijke opvoeding in een!
LikeGeliked door 1 persoon
gij zijt toch ook een zotte doos, hoor! I like! En klassieke muziek, altijd goed.
LikeLike