Over de liefde en hoe schoon het wél kan zijn…

Deze morgen meldde een vriendin dat de release van de film 50 Shades of Grey het hoofdpunt was van het radionieuws…Euh?

Los van het feit dat ik dit absoluut geen nieuws vind, voelde ik toch een steek in mijn hart. Al een geluk dat ik geen hypochonder ben, ik had mezelf laten opnemen voor één of andere hartkwaal.  Waarschijnlijk had ik het ergens verdrongen, ik vond het immers al vreselijk dat het boek zo een succes was (naast de andere ‘sequels’ waarvan ik jullie de titels bespaar), want ik wist dat het zou verfilmd worden. Niettemin, het was een beetje doodgaan deze ochtend. (Dank voor de bezorgdheid, het gaat ondertussen al wat beter.)

Je kan nu wel denken: “Kind, ge zijt een blogbericht aan het wijden aan dat nieuws, ge geeft het nog een extra platform. Kom niet zagen achteraf.” Dat zou terechte kritiek zijn, ware het niet dat ik het over een andere boeg wil gooien. Aha!

Want zeg nu zelf, erotiek en liefde in een boek of film, dat is schoon. De liefde en al wat er aan vasthangt, het is des mensen. Dat zijn die schone dingen van het leven waarover al te graag wordt gepraat of geschreven. In het geval je zou zeggen dat je daar zo niet mee bezig bent, bespaar je de moeite, ik geloof het toch niet.

Er zijn veel – en veel – andere boeken die echt wel de moeite zijn om te lezen en massa’s films waar je echt voor in je zetel moet blijven zitten.  Vandaar mijn vraag aan jullie, pom pom pom: Bij welke scène uit een boek of film dacht je, wel dat mag mij ook eens overkomen? (laten we het breed houden voor het gemak, dus scènes waar de liefde/erotiek centraal staat).

Aangezien er misschien wat schroom moet overwonnen worden, bijt ik graag de spits af:

1. Filmscène:

komt uit Drive van Nicolas Winding Refn (man, man, man, ik kan er blijven naar kijken.)

2. Boek (om te vermijden dat ik niet opnieuw in mijn Murakami-verafgoding zou vervallen, kies ik voor het volgende licht erotische werk):

Milan Kundera – De ondraaglijke lichtheid van het bestaan.

Of het nu aan jullie is? Ja, graag.

8 gedachtes over “Over de liefde en hoe schoon het wél kan zijn…

  1. Heb de film gezien en bij die scène bleef mijn hart inderdaad amainognie stille staen!
    Dank je wel om dit terug in mijn hoofd te zetten!

    Wat ik zó mooi vind: een stukje tekst uit “Mirrorball” van Elbow.
    “We kissed like we invented it.” – samen met de manier waarop die op melodie is gezet.
    Hmmmm…

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik denk aan 2 films die op een nogal atypische manier romantisch zijn: Punch drunk love & Une liaison pornographique.

    Ik denk ook aan de serie Girls, het Hannah/Adam verhaal, eveneens behoorlijk atypisch.

    Boekgewijs denk ik aan fragmenten uit Memoires van Hadrianus.

    Maar ik ga daar nog eens over nadenken. Want ik realiseer me dat er scènes en fragmenten zijn die ik schoon vind, maar die eigenlijk niet over een ‘schoon liefdesverhaal’ gaan. Maar misschien moet dat ook niet.

    Like

    • Virg, dat zijn twee films die ik nog niet ken…Ik wil ze wel zien. Samen kijken?
      Het boek Memoires van Hadrianus, dat staat nog altijd op mijn lijstje. Jij hebt me dat nog aangeraden.
      En wat dat laatste betreft, zo denk ik er ook over…

      Like

Plaats een reactie